Altijd leuk als er een oud krantenknipsel opduikt. Deze is van donderdag 9 juni 1994 van de toen nog Doornse Krant.  Wij hielden toen een driedaagse opendag, nog onder de naam C. van Veenendaal BV, de voorloper van M. van Veenendaal BV. Zie hier het krantenknipsel…

AMERONGEN- drie dagen lang konden belangstellenden een kijkje komen nemen bij lastechnischbedrijf C. van Veenendaal op de industrieweg. Op donderdag 2 juni, vrijdag 3 juni en zaterdag 4 juni stonden de deuren voor iedereen open en werden tijdens een open huis diverse demonstraties gegeven. Voor de kinderen waren aparte activiteiten georganiseerd.

Hoe snij je een dikke, ijzeren plaat? Hoe las je metalen aan elkaar en wat kun je allemaal in de praktijk doen met vloeibare stikstof. Op deze vragen kregen de bezoekers antwoord middels demonstraties, voorzien van deskundige uitleg. Zo werd bij een snijtafel een ijzeren leeuw uitgesneden. Dit gebeurde met gas en zuurstof, waarmee een temperatuur van 3159 graden Celsius werd geproduceerd. Als een scherp mes ging de vlam door het ijzer en een praktisch gladde leeuw vel na enkele minuten in de bak. “Dit is eigenlijk alweer een oude techniek, want het nieuwste systeem werkt op basis van elektronica en lucht en produceert een hitte van 22.000 graden Celsius” vertelt Cor van Veenendaal, eigenaar van het bedrijf.

Ook konden bezoekers door donker gekleurd klas een lasproces zien, dat bekend staat onder de naam TIG. Dit staat voor Tunksten Inet Glass. Hiermee werd feilloos een plaatje aan een ander stuk metaal gelast, volgens het zogenaamde dubbeltjessysteem. Verder werd het nieuwste op gebied van koeling met vloeibare stikstof getoond. De heer Breijer van het bedrijf Hoek Loos Cryo Products liet zien hoe het krimpproces werkt, door uit een stikstof gevulde doos een verschrompeld ballonnetje te halen. Eenmaal op de tafel werd het in korte tijd weer een flinke ballon. Volgens Breijer wordt dit proces op diverse manieren toegepast. Zo is de gemeente Vlissingen een proef gestart, waarbij met het koudkrimpen kauwgom wordt verwijderd van straten en muren. Tot sloot deed Breijer een roos in de bak met stikstof. Even later haalde hij deze er weer uit, met als gevolg dat de roos totaal verkruimelde als beschuit.

1880 opgericht

Het bedrijf van Cor van Veenendaal werd door zijn grootvader rond 1880 opgericht. Die kocht een stuk grond in de ‘knollenbuurt’, of beter gezegd de Dooiweg in Amerongen. “Hij kocht daar 202 vierkante meter grond voor de prijs van, lach niet, 24 gulden. Daarbij kwamen nog de legeskosten van 0,01 gulden.” vertelt Cor van Veenendaal. “Hij bouwde een schuur en ging ín zaken’. Met de hondenkar reed hij dagelijks op en neer naar Veenendaal. Hij vervoerde bruine suiker en jenever. De zakken die hij thuis schoonmaakte nam hij weer mee terug en zo ontstond eigenlijk het bedrijf. Een soort slepersbedrijf zou je het kunnen noemen. De hondenkar werd later vervangen door paard en wagen. “Mijn grootvader bleef op Veenendaal rijden” vervolgt Cor. “Wel kwam er allerlei vervoer bij, vooral pakjes en snoepgoed. Mijn opa nam de zaak van hem over en kocht vlak voor de oorlog een T-Ford bestelwagen. Mijn vader Dick werkte toen ook al in het bedrijf en mijn oma bracht in die tijd de gasflessen rond. Toen de oorlog was uitgebroken, werd de T-Ford gedemonteerd en goed verpakt in de tuin begraven. Na de bevrijding werd hij weer in elkaar gezet en deden opa en vader goede zaken door voor de Canadezen te rijden.”

In de jaren na de oorlog moest de T-Ford wijken voor een Morris. “In die jaren stierf mijn opa. Ik was toen zes maanden oud,” aldus van Veenendaal. “Mijn vader nam de zaak over, maar hij wilde van het rijden van pakjes naar Veenendaal. Zodoende ging hij hout rijden voor de firma Posthuma aan de Overstraat. Hij moest veel op en neer rijden naar Zaandam. In de jaren zestig kwam hier de klad in en moest hij op zoek naar iets anders. In de krant stond toen een advertentie, waarin een transporteur werd gevraagd voor de firma HoekLoos.  Mijn vader kreeg die baan en moest steeds in Utrecht een vrachtje laden, om daarmee de boer op te gaan. In 1967 kreeg hij de steun van bijrijder Teus van Boort. Die heeft mij weer leren autorijden.”

Bijrijder

Toen zijn vader ziek werd en niet meer mocht rijden, werd de jonge Cor van Veenendaal bijrijder van Van Boort. Later werd hij zelf chauffeur en vervoerde hij gasflessen. In 1984 verhuisde het bedrijf van de Dooiweg naar de huidige plek aan de Industrieweg-noord, waar meer ruimte was om te groeien. “Ik ben toen de de administratie en boekhouding gaan doen,” vertelt Cor’s vrouw Ria. “Ik vind het nog steeds heerlijk werk. Tegenwoordig gaat praktisch alles per computer.”

“Toen mijn vader stierf ben ik op kantoor gaan werken, maar dat was niks voor mij”, vult Cor aan. “Ik ben toen als een speer weer op de auto gekropen en ben lasapparatuur gaan verkopen. Ik ben daar nu mee gestopt en heb nu de supervisie over de auto’s. Esther Blankenstein uit Leersum heeft de verkoop overgenomen en dat gaat uitstekend. We hebben nu twee vrachtauto’s, een servicewagen en de auto van Esther. Die heb ik zelf in onderhoud”.

De firma C. van Veenendaal fungeert nu al 25 jaar als depot voor Hoekloos gassen. daarnaast verkoopt en repareert het Amerongse bedrijf lasapparatuur en is het bedrijf gespecialiseerd in klein transport. Sinds vijf jaar vervoert C. van Veenendaal chemisch afval van de Landbouw Hogeschool in Wageningen. Twee dagen per week rijdt er een wagen van Wageningen naar Rotterdam/Rijnmond en weer terug.

Het heden

In 2019 is er qua activiteiten niet veel veranderd, het is alleen allemaal een stuk groter geworden. Ondertussen rijden er 9 vrachtauto’s en 3 bussen. Esther is nog steeds bij ons werkzaam, het assortiment is alleen uitgebreid met alle lasbenodigdheden, keuringen (nen3140) en lasdampafzuiging. Het is een echt familiebedrijf geworden, met allebei de dochters en neef in het bedrijf. Uiteraard nog steeds onder leiding van Cor en Ria van Veenendaal. Voorheen werd de bedrijfsvoering gedaan onder de naam C. van Veenendaal BV, tegenwoordig is dit onder de naam M. van Veenendaal BV en HK Transport BV. Zelfs het onderhoud van al deze auto’s doen wij nog steeds zelf, uiteraard niet allemaal meer door Cor zelf. Op dit moment hebben wij een monteur in dienst voor het onderhoud van alle vrachtwagens en bussen.